پرژین

سارا برای درمان یکی از مرض هایش رفته است عطاری و کلی پول توی چنگ عطار ریخته است و در عوض اقای عطار(آه! حیف اسم عطار) یک رژیم برای سارا نوشته است اینجوری:- صبح و شب فقط میوه نوش جان کند و نهار هر چه دلش می خواهد.از نظر سارا چون آقای عطار در مورد عصر حرفی نزده است،خوردن هله هوله های مورد علاقه اش در عصر اشکالی ندارد و بر این اساس من را به خوردن کیک و بستنی دعوت کرد و من هم که معمولا این دعوت ها را قبول نمی کنم این بار بخاطر درک شرایط سارا و همراهی با او در سپری کردن این رژیم سخت قبول کردم که برویم هر جایی که پیشنهاد می دهد و سارا در جواب این لطف من حرفی زد که من را پاک شگفت زده کرد:- سگ تو روحت!- واااا!- یه عمره دارم دعوتت می کنم به رستوران و کافه و تریا و هیچوقت نمیای و دقیقا الان که باید نیای می خوای بیای!- وااا! اگه دلت نمی خواست بیام چرا دعوت کردی!- دلم که می خواد.اما،دلم می خواست تو بگی نه.بعد شب که یاد کیک و بستنی افتادم به دلم بگم تقصیر تو بود که کیک و بستنی نخوردم و بهت فحش بدم!- چی؟ شبا قبل از خواب به من فحش میدی؟- حالا نه هر شب دیگه!- واقعا که!- ببین من یه لیست دارم که به ندرت اسم تو می افته توی لیست ولی به هر حال گاهی اسمت هست!- لیست داری؟- آره!- و اسمهاشون؟- همون اسم های لیست خودته.فقط تو وقت و بی وقت فحش میدی و من می ذارم قاطی ذکرهای قبل از خواب! بخوانید, ...ادامه مطلب