پرژین

از جمله کرامات من این است که با یک نگاه کوتاه به داخل کیف پول مردم، هم مقدار پول را تا حد قابل قبولی نزدیک به واقعیت حدس می زنم.هم انواع پول های موجود در آن کیف را.با توجه به کرامت فوق، با انداختن یک نگاه اتفاقی به داخل کیف پول آن خانمی که ادعا می کرد چهل هزار تومان پول کرایه تاکسی را ندارد،فهمیدم که دست کم ده هزار تومان را دارد.به هر حال کرایه اش را حساب کردم و مهم هم نبود.اما،از خانم انتظار داشتم حداقل ده هزار تومانی که توی کیفش داشت را به من تعارف کند که بردارم.اما،این اتفاق نیفتاد. عجیب تر این بود که پشت سر هم معذرت خواهی می کرد که هیچ پولی همراه ندارد.انقدر هم صادقانه قسم می خورد که کم مانده بود بگویم یک نگاه به کیف پولش بیندازد. نگفتم.اما،نشستن کنار خانم میانسالی که قیافه اش نه به دزدها شباهت داشت و نه متکدی ها در حالیکه رفتارش هم به راهزن ها شباهت داشت و هم گداها،واقعا حالم را بد کرد.◇ شاید هم ان خانم واقعا نمی دانست داخل کیف پولش سی و پنج هزار تومان پول دارد.آن هم حداقل. بخوانید, ...ادامه مطلب