پرژین

من کوله پشتی سبک ندارم.این را هفته پیش که می خواستم بروم تخت سلیمان فهمیدم(.فک کن قبل از اون نمی دونستم که کوله سبک ندارم).امروز داشتم از خیابان رد می شدم ‌که یک کوله سبک با طرح بسیار زیبا و رنگ کرم در بساط یکی از دستفروش ها چشمم را گرفت.کوله را بلند کردم که ببینم چقدر وزن دارد.وزنش زیاد نبود.اما،جنسش چنگی به دل نمی زد.قیمتش هم زیاد بود.فک کن یک کوله زپرتی سبک که اول فکر می کردم پلاستیکی است اما حتی پلاستیک هم نبود سیصد هزار تومان قیمتش بود.با همه این ها در شش و بش بودم که آیا بخرم یا نخرم؟همزمان با فرورفتن من در بخر تفکر یک خانم با یک دختر نوجوان رسیدند و راست رفتند سراِغ کوله های گرانتر حدود ششصد تا هفتصد هزار تومانی.دستفروش محترم حدس زد آن ها مشتری های واقعی تری هستند.به هر حال هم از اول رفته بودند سراغ کوله های گرانتر و هم یک دختر نوجوان با خانم بود که به احتمال بالا محصل بود و به احتمال بالاتر کوله لازم داشت و شانس فروش کوله به آنها بیشتر بود تا من.یعنی دستفروش محترم کلا خیر من را بخشید و رفت سراغ آن خانم ها و گفت:- اینا خارجی هستند و جنسشون خیلی بهتره.البته خوب گرانتر هم هستند به هر حال .باید هم باشن.شما اینا رو با هم مقایسه کن.جنس این رو ببین با این!بعد یک کوله از آن هایی که من انتخاب کرده بودم برداشت و گفت:- به نظر شما این جنس با ابن جنس فرقی نداره؟این رو از گونی ساختن!آنجا بود که من ارشمیدس طور دریافتم کوله انتخابی من پلاستیک نیست و گونی است و چه بهتر.همچنان در شش و بش خریدش بودم.راستش حالا که فهمیده بودم گونی است بیشتر از آن خوشم آمده بود بس که من از پلاستیک بدم می آید.اما،سیصد هزار تومن برای نیم متر گونی زیاد بود.نبود رفقا؟ بخوانید, ...ادامه مطلب