كاراكتر كليدى

در يك سال و نيم گذشته،تقريبا هر روز يك يا دو فيلم سينمايى ديده ام و در بيشتر فيلم ها، يك كاراكتر وجود دارد كه پيچيده ترين  كارهاى تيم را پيش  مى برد و كارهاى پيچيده معمولا در جايى انجام مى شود كه هيج اثرى از افراد ديگر تيم نيست و در واقع آنها فكر مى كنند اين خودشان هستند كه در حال حل مسائل پيچيده هستند.يعنى دقيقا وقتى كه آن كاراكتر بيچاره دارد با خرس مى جنگد يا شمشير مى زند و يا بمب خنثى مى كند،يا توطئه و يا دسيسه؛ديگر هم تيمى ها برايش غايب رد مى كنند و چون بيشتر اوقات غايب است، عضو موثرى هم به حساب نمى آيد و معمولا حقى هم برايش قائل نيستند.موضوع مشترك ميان همه كسانى كه نقش آن كاراكتر را در تيم به عهده  دارند اين است كه كاراكتر موصوف نه حوصله دارد از كارهاى مهمى كه كرده است،نام ببرد و نه دلش مى خواهد غيبتش را موجه كند و نه دنبال به حساب آمدن توسط ديگران است. اين كاراكتر فقط يك آدم است كه آن كارها را انجام مى دهد چون  فكر مى كند بايد انجام دهد.البته اهميت كارى كه كاراكتر انجام مى دهد،كاملا وابسته به ماهيت تيم است و ماهيت تيم مى تواند شامل يك تيم پخت و پز و آشپزى باشد تا يك تيم كاوشگر در يك غار.مى خواهم بگويم ممكن است به هر آدمى در مقاطعى از زندگى  اين نقش داده شود و خيلى عالى خواهد بود اگر زمانى كاراكتر كليدى يك تيم شديم، منش مان شبيه تمام كاراكترهاى كليدى سراسر گيتى و تاريخ باشد.