واقعی و افتضاح

در اینستاگرام چندین صفحه را دنبال می کنم که عکس های قدیمی را پست می کنند.بعضی از عکس ها مربوط به آدمهای عادی است که هیچ نام و نشانی از آنها نیست و احتمال قریب به یقین از دنیا هم رفته اند.بعضی دیگر از عکسها نام و نشان دارند و تاریخ و مکان.مثل عکس های هنر پیشه های هالیود.این عکس ها آنقدر زنده اند که باور نبودنشان سخت است.با وجود اینکه می دانیم و مطمئن هستیم سوژه ها،از این دنیا رفته اند.مثل عکس های مریلین مونرو،الیزابت تیلور،ادری هیپبورن...باورش کمی سخت است که صد سال پیش و حتی بیشتر آدمهایی بوده اند اینقدر زیبا و اینقدر شیک و اینقدر هنرمند.خیلی هنرمندتر از هنرپیشه های الان.مثلا من‌اتفاقی یک صحنه از فیلم صبحانه با تیفانی را دیدم با بازی ادری هیپورن که  بی نظیر بود و بی نظیرتر از آن خلق صحنه های رمانتیک فیلم های هفتاد_هشتاد سال پیش است.اصلا آدم دلش می خواد هر فیلم آن دوران را دوبار ببیند.نه مثل الان من که درگیر دیدن قسمت های آخر خانه پوشالی هستم و فیلم آنقدر روی مخ است که هر شب بیشتر از یک قسمت نمی توانم ببینم.با اینکه وقت دارم و می توانم به راحتی دو قسمت ببینم.اما،مغزم کشش دیدن ندارد.بس که همه چیز واقعی است و البته افتضاح.

♧در اولین فرصت کامنت ها را تایید می کنم.دوستان لطفا عذرخواهی من را بپذیرید.