صداى_ شكلات

مگر قهر بودن با يك بچهء زير سه سال قابل تحمل است؟البته كه نيست.داشتم به پيدا كردن راهى براى آشتى فكر مى كردم و خيلى زود شكلات هاى داخل يخچال  يادم آمد و بلافاصله  يكى از آنها را به كودك قهر كرده تعارف كردم.اما، مگر برمى داشت؟شكلات را قبول نكرد تا يكى هم براى آجى اش به او دادم.بالاخره، دو تا شكلات به دست رفت و مشغول سر و كله زدن با كفش هايش شد.چند دقيقه بعد من كنارش ايستاده بودم و متوجه شدم، شكلات دوم هم دارد توى دهانش آب مى شود.

واقعا متاسفم كه طفلك را طورى با تعجب  نگاه كرده بودم  كه مجبور به توضيح دادن شد و با اشاره به شكلاتى كه داشت نوش جان مى كرد گفت:

- خودش گفت بذارمش توى دهنم!

و مگر در درستى اين پاسخ  مى توان شك كرد؟